لگاتو legato و گليساندو glissando در موسیقی به چه معنا میباشد

🎸لگاتو legato

✍️عملي است كه به وسيله آن اجرای يك نت توسط دست چپ ايجاد مي شود و بر دو نوع است：

1- چكشي : كه براي اجراي آن انگشت دست چپ روي نت مورد نظر كوبيده مي شود .

2- كششي : كه براي اجراي آن انگشت دست چپ سيم را به طرف پائين كشيده و نت مورد نظر را به صدا در مي آورد .

🎸گليساندو glissando

✍️از تکنیک های اسلاید slide میباشد.

در لغت به معني سرانيدن يا لغزانيدن است و اجراي آن روي ساز ، با سرانيدن انگشت در طول سيم از بالا به پائين يا

بالعكس انجام مي شود (بطوریکه نت های بین دو نت اصلی شنیده و تشخیص داده شوند) …

لگاتو legato و گليساندو glissando

ثبت نام کلاس موسیقی – موسیقی – آموزشگاه موسیقی غرب تهران

کارکردها و کاربردهای موسیقی

همان طور كه قبلاً نوشتم مشغول مقاله اي با عنوان”كنش جمعي كاربرد موسيقي در راديو” بودم. بالاخره كار تاحد بسياري به سرانجام رسيد، فقط ملاحظات مختصري دارد كه انشاءالله آماده چاپ شود.

در حين اين مقاله اي گونه دريافتم كه مطالعه نظري موسيقي بسيار كم و اندك است لذا تقويت كاربري و كاربري صحيح موسيقي منوط به گسترش اين حوزه و البته برخي از ديگر امور ازجمله آموزش و… مي باشد.

از اين جهت در اثناي آن مقاله مشغول تهيه مقاله ديگري شدم كه بيشتر مباني نظري جامعه شناسي و مردم شناسي موسيقي را شرح خواهد داد.

بخش اعظمي از آن(حدود 100 صفحه) آماده شده است. بهتر ديدم بخش هايي از آن را براي اطلاع علاقمندان خصوصاً دانشجويان راديو و تهيه كنندگان و برنامه سازان راديو به اين شكل ارائه دهم.

اميدوارم به تدريج برخي از اين نوشته ها را و سپس كل آن را همراه يكي دو مقاله كه در همين زمينه نوشته شده با عنوان احتمالي”جامعه شناسي، مردم شناسي موسيقي و راديو” بتوانم به چاپ برسانم.

آن چه در زير مي خوانيد گزيده از همين كتاب آينده است.

جامعه شناسان تا دهه 1920به کارکرد و نقش موسیقی در جامعه توجه داشتند و تا این که  بعد از جنگ دوم جهانی برخی موسیقی شناسان به وجوه جامعه شناسی موسیقی علاقمند شدند.

پس از آن در خلال دهه 1950 شکل جدیدی از موسیقی شناسی بصورت موسیقی اقوام ظاهر شد.

این نوع مطالعه به موسیقی فرهنگ ها ی مختلف، مخصوصاً فرهنگ های غیر غربی توجه نشان داد.

این گروه از موسیقی شناسان قومی و فرهنگی بعد از مدتی به سرعت مجذوب این امر شدند که چرا موسیقی در تمام فعالیت های زندگی برخی از اقوام و فرهنگ ها از قبیل:

مبارزات، بازی ها، کار و فعالیت، آداب و رسوم، مناسک و نظایر آن، وجود دارد.

البته در کشورهای غربی نیز مانند سایر فرهنگ ها موسیقی نقش مهمی دارد.

در کشورهای صنعتی، موسیقی می تواند به مردم در شکل دهی ایده های جدید، هویت یابی، رهایی از سرگشتگی، و ایجاد دوستی کمک کند.

موسیقی همچنین می تواند الهام بخش تغییر باشد و به توسعه اجتماعی یاری رساند.

برای اول بار آلن پی مریام (Alan P. Merriam) موسیقی شناس قومی تئوری کارکرد موسیقی در جامعه را مطرح کرد.

او در خلال نیمه دوم قرن بیستم به کارهای پژوهشی پرداخت.

در کتاب(The Anthropology of Music) وجوه قوم شناسی و روش های آن را ارتقاء داد.

در این کتاب از یک مدل سه تایی برای مطالعه استفاده کرده است.

این مدل پیشنهادی این گونه است که موسیقی در سه وجه باید مورد مطالعه قرار بگیرد ضمن این که تمرکز آن ها بر مطالعه موسیقی در چارچوب فرهنگ است.

این سه وجه عبارتند از:

1- مفهوم سازی درباره موسیقی

2- رفتارهای مرتبط با موسیقی

3- صدای موسیقی

در مطالعات بعدی، مریام این مدل را از مفهوم اولیه مطالعه “موسیقی در فرهنگ” به ” موسیقی همانند فرهنگ” اصلاح کرد.

اساساً مریام در مطالعه قوم نگاری به دو جنبه توجه داشت تا به جامعه شناسی قومی برسد.

این دو جنبه عبارتند از:

صدا و رفتار( Wikipedia)
او بر این عقیده بود که انسان ها برای مقاصد و اهداف گوناگون بدون توجه به جامعه، فرهنگ یا پیچیدگی آن، با موسیقی درگیر و همراه هستند.

براین اساس او اهداف و کارکردهایی را برای موسیقی در نظام های اجتماعی بیان کرده است

کارکردها و کاربردهای موسیقی که عبارتند از:

1- بیان احساس

2- لذت از زیبایی

3- تفریح و سرگرمی

4- بیان و نمایش نمادین

5- پاسخ عینی

6- تقویت همنوایی با هنجارها

7- تأیید و تنفیذ نهادهای اجتماعی و مناسک دینی

8- کمک و حمایت تداوم و ثبات فرهنگ

9- کمک به همگرایی و یکپارچگی اجتماعی.

همان طور که مشهود است از نظر مریام موسیقی وسیله ای است که نقش و کارکردهای گوناگون در هر جامعه ای می تواند ایفا نماید.

هرچند موسیقی در همه فرهنگها کارکرد مشابهی دارد، آیا می توان آن را یک زبان جهانی دانست؟

ممکن است کسی موسیقی را به این علت شنیده باشد، با این وجود، همه ما نمی توانیم به همان زبان با یکدیگر سخن بگوییم. همه ما متعلق به یک فرهنگ نیستیم. موسیقی در هر قومی در واژه گان های فرهنگی خودش شکل می گیرد.

با این وصف می توان گفت موسیقی نمایشی برای ارتباط عام و همگانی است و نه یک زبان عام و همگانی.
کارکردهای نه گانه موسیقی از نظر آلن مریام

1- بیان احساس

موسیقی می تواند وسیله ای برای بیان عقاید و احساساتی باشد که از طریق گفتمان رایج قابل بیان نیست.

بطور مثال کارکردها و کاربردهای موسیقی :

الف: موسیقی اعتراض دهه 1960 به مردم خصوصاً جوانان اجازه داد تا اعتراض های ضد جنگ ویتنام خود را از این طریق بیان کنند.
ب: برخی از مردم عشق خود را از طریق آواز و ترانه ها بیان می کنند.
ج: گاهی موسیقی برای بیان شادی، سوگ، ترس و انواع احساسات قابل درک بکار می رود.

2- لذت از زیبایی

وقتی با شنیدن موسیقی زیبایی، معنا و یا قدرت باز آفرینی تجربیات معنادار را تعقیب می کنید، یعنی از موسیقی لذت می برید.

3- تفریح و سرگرمی

در کارکرد تفریحی، موسیقی ذهن و توجه شنونده را آن گونه به خود معطوف می سازد که توانایی سرگرمی یا ایجاد آسودگی از فشارهای روانی آن نمودار می شود.

4- نمایش سمبولیک و نمادین عقاید و وسیله ای برای ارتباط

نمایش نمادین رفتارها و امور گوناگون مانند: سرود ملی، آوازهای جمعی که امروزه در مسابقات طرفداران تیم های ورزشی از جمله فوتبال برای تقویت همبستگی در مقابل رقیب می خوانند.

موسیقی می تواند اطلاعات مبتنی بر عقیده و باوری را به دیگران برساند، مانند موسیقی که جانسون درباره تجربه های جنگ افغانستان نوشت و به اجرا درآورد.

5- پاسخ های عینی و فیزیکی

موسیقی برای کارهای و فعالیت های مختلف می تواند مورد استفاده قرار گیرد. همچنین نوازندگی را نیز می توان پاسخی فیزیکی دانست.

6- تقویت همنوایی با هنجارهای اجتماعی

موسیقی می تواند برای بیان قابل قبول عقاید و باورها بکار رود.

7- اعتبار و تنفیذی برای نهادهای اجتماعی و مناسک و مراسم

گاهی  موسیقی در تثبیت و ماندگاری آداب و رسوم و عقاید و باورها بکار گرفته می شود.

8- کمک به تداوم و تثبیت فرهنگ

موسیقی می تواند به شکل گیری و حفظ ارزش های مقبول کمک نماید

9- کمک به وحدت و همگرایی جامعه

کارکردها و کاربردهای موسیقی

آموزشگاه موسیقی غرب تهران  – کارکردها و کاربردهای موسیقی

آموزش موسیقی کودک در شهرک غرب

بهترین روش های آموزش موسیقی کودک در جهان

روش های متنوعی در تدریس موسیقی وجود دارد که توسط اساتید مختلف استفاده می شوند.

بعضی از بهترین شیوه های آموزش موسیقی کودکان ، ایجاد کنجکاوی ذاتی کودک هستند و به کودکان آموزش داده می شود تا به بهترین نحو یاد بگیرند ، همانگونه که کودک زبان مادری خود را یاد می گیرد.

این روش ها برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گرفته اند، و موفقیت این روش ها تا حد زیادی ثابت شده است.

یکی از مواردی که در همه این روش ها مشترک است این است که آنها به کودکان آموزش می دهند تا فقط شنونده نباشند بلکه کودکان را تشویق می کنند تا مشارکت فعال در موسیقی داشته باشند و خلاقیت خود را در موسیقی و نوازندگی بروز دهند.

این روش ها توسط معلمان موسیقی در سراسر مدارس جهان استفاده می شود.

در اینجا چهار مورد از متد های رایج آموزش موسیقی کودک معرفی می شود.

متد آموزشی ارف

متد ارف یکی از روش های محبوب و کاربردی آموزش موسیقی کودک است که ذهن و بدن کودک را از طریق ترکیبی از آواز ، رقص ، بازیگری با استفاده از آلات موسیقی ساده و مخصوص این روش درگیر موسیقی می شود.

این روش توسط کارل ارف ( Carl Orff ) ، آهنگساز آلمانی و مدرس موسیقی ، در بین سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ ایجاد شده است وایده آن بر پایه باور کارل ارف به اهمیت ریتم و حرکت در موسیقی شکل گرفت.

ابزار های موسیقی که در این روش استفاده می شوند شامل ساز های سیلوفون ( xylophones ) متالوفون ( metallophone ) بلز ، سنج ، طبل ، دایره و غیره است.

متالیفون

---

سیلوفون

---

این روش به کودکان کمک میکند تا موسیقی را در سطح فهم و درک خود یاد بگیرند.

این کار با تاکید بر ادغام موسیقی با سایر هنرها ازجمله داستان ، شعر ، رقص و بازیگری می باشد.

به این صورت که معلم داستان یا شعر را در کلاس می خواند و دانش آموزان با استفاده از ابزارهای موسیقی بیان شده اند ، جلوه های صوتی را با نواختن اضافه می کنند.

سپس معلم با استفاده از ساز با بچه ها همراهی می کند.

روش ارف موسیقی را در چهار مرحله تقلید ، اکتشاف ، بداهه پردازی و آهنگ سازی آموزش می دهد.

متد آموزشی کودالی ( kodaly )

این روش توسط زولتان کودالی ( Zoltan Kodaly ) آهنگساز و مدرس موسیقی مجارستانی ابداع شده است.

فلسفه روش Kodaly این است که یادگیری موسیقی زمانی که از سنین پایین تر آغاز شود ، موثرتر است و هر فرد توانایی یادگیری موسیقی را از طریق استفاده از موسیقی محلی و آهنگ های با ارزش هنری بالا را دارد.

آموزش موسیقی کودک در شهرک غرب

در روش کودالی آواز به عنوان پایه ایی برای موسیقی کودک می باشد.

یکی از خلاقیت های این روش استفاده از علائم دست و انگشتان برای یادگیری نت های موسیقی است ، به این صورت که هر شکل خاص از دست و انگشت نماد یک نت موسیقی است که برای یادگیری نت به بچه ها در سنین پاین بسیار ساده وقابل فهم است.

این علائم دست با سلفژ و خواندن نت با دهان ترکیب می شود که سبب یادگیری صحیح خواندن در گام موسیقی می شود.

و همچنین از یک سیستم صداهای ریتمیک برای یادگیری ریتم و سرعت استفاده می شود.

از طریق این درس های ترکیبی کودکان به طور طبیعی به خواندن و تشخیص نت با شنیدن صدا مسلط خواهند شد.

روش آموزش کودک سوزوکی

روش سوزوکی توسط دکتر دانیل شینیچی سوزوکی ، یک ویولنیست مشهور ژاپنی ابداع شده است.

او برای دادگاه امپریال ژاپن ساز میزد و یک گروه چهار نفره را با خواهر و برادرانش تشکیل داد.

دکتر سوزوکی روش خود را برای آموزش ویولون به کودکان در یک مدرسه موسیقی در ژاپن و در سال ۱۹۶۴ آغاز کرد و این روش را به آمریکا معرفی نمود.

سوزوکی روش آموزشی خود را بر اساس توانایی ذاتی کودک برای یادگیری زبان مادری پایه ریزی کرده است.

او اصول اساسی درک زبان مادری را در یادگیری موسیقی به کار برد و روش خود را رویکرد زبان مادری نامید.

از طریق گوش دادن ، تکرار ، حفظ کردن ، ساختن واژگان و…

که بدین صورت موسیقی بخشی از وجود کودک می شود.

در مدرسه موسیقی ، کودکان شروع به یاد گرفتن درس های ویولن در سن ۲ یا ۳ سالگی می کنند.

دانش آموزان سوزوکی ابتدا آهنگ های بزرگ کلاسیک و قطعات موسیقی را به صورت منظم گوش میدهند که در نهایت آن ها را یاد خواهند گرفت.

در حالی که دانش آموزان در مدرسه هستند موسیقی به صورت مداوم پخش می شود تا آنها را در موسیقی غوطه ور سازند.

این کار باعث می شود کودکان به مرور زمان گوش موسیقایی خود را قوی کنند و همچنین تغییر گام ، زمان بندی و سرعت را در موسیقی تشخیص دهند.

دانش آموزان با مشاهدۀ یاد می گیرند و به صورت گروهی آموزش می بینند و تعامل اجتماعی و همکاری در میان دانش آموزان تقویت می شود.

روش سوزوکی بر اهمیت نفوذ و دخالت والدین در آموزش موسیقی کودکان تاکید دارد.

والدین تشویق می شوند تا با معلمان همکاری کنند تا به یک هدف مشترک برسند.

والدین می توانند در کلاس شرکت کنند و به عنوان معلم در خانه عمل کنند.

متد آموزشی دالکروز

روش دالکروز ، که به عنوان روش حرکات موزون نیز شناخته می شود ، روشی دیگری است که اساتید برای تدریس مفاهیم موسیقی استفاده می کنند.

امیل جاش دال کروز ، آهنگساز و مدرس موسیقی سوئیسی ، این روش را برای آموزش ریتم ، ساختار و بیان موسیقی از طریق ترکیب موسیقی و حرکات جنبشی بدن توسعه داد.

این روش با تمرین های شنیداری و سلفژ آغاز می شود تا گوش موسیقایی کودک را تقویت کند.

تفاوت آموزش سلفژ در روش دالکروز این است که همیشه با حرکات موزون بدن ترکیب می شود.

آموزش موسیقی کودک در شهرک غرب

هنرجویان ابتدا موسیقی را گوش می دهند سپس قطعه ای را که می شنوند با حرکات موزون بدنی که به صورت بداهه اجرا می شود بیان می کنند مثلا نت و ریتم را با قدم زدن و کف زدن نشان می دهند.

بداهه انجام دادن حرکات یکی دیگر از ویژگی های این روش است که به دانش آموزان کمک می کند واکنش ها و پاسخ های فیزیکی خود به موسیقی را بروز دهند.

فلسفه این روش آن است که بهترین حالت یادگیری موسیقی زمانی است که از طریق حواس چندگانه انجام شود.

دال کروز معتقد بود که موسیقی باید از طریق حسگرهای لمسی ، زیبایی شناختی ذهنی و بصری آموزش داده شود.

در ایالات متحده ، کالج های معتبری از جمله دانشگاه کارنگی ملون ، کلمبیا کالج ، دانشگاه مریلند و کالج پارک مدرک و مجوزهای تدریس به روش دالکرز را ارائه می دهند.

مقایسه با روش های سنتی آموزش موسیقی کودک

در روش های سنتی آموزش ها اغلب به صورت انفرادی می باشد و قابلیت استفاده از فعالیت های گروهی و افزایش و تعامل کودکان با یکدیگر کم است.

در روش های قدیمی به دلیل رسمی بودن کلاس های موسیقی و سخت بودن شروع آموزش موسیقی کودکان ، امکان انگیزه و اشتیاق در کلاس و لذت از بردن از تمرین موسیقی کمتر است.

این متد ها بر مبنای یک مسیر و فرایند آموزشی برای کودکان پیش می رود که کودکان را در طول مسیر یادگیری موسیقی همراهی می کند .

بر خلاف روش های سنتی ، در این روش ها نقش والدین و تاثیر گذاری آنها بر یادگیری کودک بیشتر می باشد که باعث علاقه مندی و انگیزه بیشتر کودکان در خارج از کلاس و محیط منزل برای تمرین موسیقی می شود.