بایگانی برچسب برای: موسیقی

تکنیکهای علمی و عملی تمرین موسیقی

 

حتما شنيده ايد كسي 10 سال است كلاس مي رود و هرروز هم مي تمرين مي كند

ولي اصلا سازش شنيدني نيست . چه اتفاقي افتاده كه او تمرين كرده ولي پيشرفت نكرده است؟

با تمرين صحيح است كه پيشرفت حاصل مي شود و شيوه درست تمرين مبتني بر اصول و قواعدي است

كه پيروي از آنها متضمن افزايش بهره وري مي گردد.

پيش نياز هاي عمومي و نكات قبل از تمرين

آمادگي جسم و روان
يك نوازنده هميشه بايد عضلاتش آمادگي تمرين و اجرا براي چند ساعت متوالي را داشته باشد.

اين كار مستلزم داشتن بدني ورزيده مي باشد و براي اين منظور ورزش جزيي الزامي از كار موسيقي است

(البته موسيقي جدي كه تكنيك قابل قبول و سرعت از آيتمهاي آن مي باشد )

همچنين نحوه تمرين بايد به گونه اي باشد كه توانایی يك عمر نوازندگي را به دنبال داشته باشد.

بعضي ورزشها و حركات ممكن است براي يك ورزشكار مناسب باشد

ولي مي تواند براي يك نوازنده آسيب رسان باشد. حركات ورزشي نامناسب و نيز تمرين موسيقي بد و نادرست

به مفاصل فشار مي آورد و حتي ممكن است باعث بد شكل شدن انگشتان شود

و يا بيماريهاي  مزمن نوازندگي را به وجود آورد به نحوي كه ديگر نتوان ساز نواخت.
يك موسيقيدان علاوه بر داشتن بدني ورزيده بايد از نظر رواني داراي فكري آزاد و راحت باشد.

زماني كه برای تمرین موسیقی به اتاق مي رويم بايد در را به روي كل دنيا ببنديم.

با تمرينات مديتيشن و ريلكسيشن و خود هيپنوتيزم مي توانيم از نظر رواني ذهن خودمان را از مشكلات پيرامون منفك كنيم

و خودمان را آماده تمرين و يا اجرا بنماييم.

تغذيه مناسب

چه غذاهايي قبل از تمرين يا كنسرت بايد بخوريم و چه غذاهايي نخوريم ؟
قبل از تمرين ماست نبايد خورد زيرا به علت دارا بودن اسید لاکتیک باعث شلي عضلات مي شود

همچنين الكل ،نیکوتین ،مواد مخدر ویاهرچيزي كه سطح هوشياري و تمركز را پايين بياورد.

( هرچند ممكن است ابتدا به صورت مقطعي باعث افزايش هوشياري گردد)
مصرف پروتين ، عسل ، ژله ، ميوه جات ، شير و ماست (درطول روز و نه قبل از اجرا) ، پاچه گوسفند .

(گوشت گوسفند هم بهتر از گوشت گوساله است زيرا گوشت گوساله طبع سرد دارد و باعث خمودي مي گردد.)

مي تواند به عملكرد بهتر مفاصل و انرژي افزايي كمك كند.

نكته: قبل از تمرين دستها را با آب گرم يا روغن بچه ماساژ ميدهيم.

با دست سرد هيچ وقت ساز نزنيم زيرا به عظلات آسيب مي رساند.

همچنين در جایی هم كه دستمان گرم نيست هيچ گاه قطعات تكنيكي نزنيم.
نكته : يك دفتر درست مي كنيم تحت عنوان دفتر تمرين روزانه .

اين كار تاثير خوبي در ادامه كار دارد حتي اگر نام دفتر را روی جلد خوش خط تر بنويسيم يعني كار را جدي تر گرفته ایم.
نكته : استفاده از آيينه مي تواند به عنوان يك مربي اشكالات ما را هنگام انجام حركتهاي اضافي دست و بدن نشان دهد.

روش تمرين موسيقي

– اول تمرينات ساده راست و چپ به مدت 5 دقيقه انگار كه اولين روز است كه ساز را شروع كرده ايم.
– بعد تمرين ريز روي سيمهاي مختلف به مدت 10 دقيقه.
-2 دقيقه استراحت.

(بهتر است در اين زمان كم كه فرصت دراز كشيدن نيست ، ساز را كنار بگذاريم دستها را رها كنيم و نفس عميق بكشيم

از شكم به نحوي كه ريه ها از پايين به بالا از هوا پر شوند و بعد عمل بازدم را به نرمي و آهستگي انجام دهيم. )
زمان استراحت كم و زياد نشود و استراحت كامل باشد (نه تلويزيون نه تلفن …) نقش استراحت ،

حتي زماني كه سرشار از انرژي هستيم و بي نياز از استراحت خيلي اهميت دارد زيرا به نظم عادت مي كنيم

و ذهن موسيقيدان بايد منظم باشد.
– 10 دقيقه تمرين اتود در گامهاي مختلف

( اگر زمان محدود تري داشتيم ، گام درسي كه قرار است تمرين كنيم را مي زنيم.)

فاصله سوم ها و فاصله چهارم ها بعد نتها را سه تا سه تا مي زنيم بعد چهارتايي ها  بعد اتود هايي كه پرش دارند

و تريل دارند .
– 5دقيقه استراحت كامل ( روي زمين دراز مي كشيم ، چشمها بسته و بدن رها با نفسهاي آرام و عميق)
–  مرور درسهاي مهم و مطلب دار گذشته.
– تمرين مطالب جديد. يك چهارم زمان به درس هفته قبل تر اختصاص مي يابد و سه چهارم به درس اين هفته.
– آخر تمرين هم 20 دقيقه يا نيم ساعت با ساز بازي مي كنيم . چيزهايي مي زنيم كه نزده ايم و جاهايي مي رويم

كه نرفته ايم. اين كار تفكر واگرا را تقويت مي كند و باعث افزايش خلاقيت مي شود.

با اين تجربيات نوازنده صاحب سبك مي شود.
با اين شيوه دستها آسيب نمي بيند و تكنيك توسعه پيدا مي كند.
تقسيم بندي بالا بر مبناي زمان تمرين در روز تقسيم مي كنيم مثلا اگر قرار است

دو نوبت و يا بيشتر در روز تمرين بنماييم اين تقسيم بندي را در همه اين وعده هاي تمريني انجام مي دهيم.

همچنين زمانهاي فوق را بر مبناي زماني كه در اختيار داريم به دست مي آوريم

و تقسيم بندي زماني هر كسي در طول هفته و ماه تغيير پيدا مي كند .

نكته : براي اينكه سيناپس ها در مغز به خوبي تشکیل شوند بايد تمرينهاي روزانه را انجام دهيم.

اثر كار مداوم به مراتب بيشتر از تمرينات طولاني و منقطع است.
نكته : در اتاقتان سازتان را جمع نكنيد. به نحوي كه هر زمان كه از كنار آن رد مي شويد

بتوانيد به راحتي آن را به دست بگيريد و بنوازيد.
نكته : هرجلسه تمرين بايد كل عمر نوازندگي ما را به تصوير بكشد.

تکنیکهای علمی و عملی تمرین موسیقی

اگر از اول قطعات سريع و چهار مضراب بزنيم به دست آسيب مي رساند.
نكته : به موازات تمرين عملي يكي از مواردي كه در پيشرفت نوازندگي تاثير زيادي دارد

نقش تخيل در هنگام شنيدن نوازندگي ديگران است.

نوازندگي ديگران را بايد تخيل كنيم . همچنين در جواب آواز . براي اين كار بايد شنيدن حرفه اي موسيقي را  ياد بگيريم

و تمرين كنيم. بايد يك قطعه موسيقي را هنگام شندن تخيل كنيم.

(كتاب جهان هولوگرافيك ترجمه داريوش مهرجويي كتاب مفيدي است براي پي بردن به تاثير بالاي تخيل در پيشرفت عملي كار)

نكته : روزي كه انرژي كافي براي تمرين نداريم چه كنيم؟
جواب يك چيز است : تمرين.
يعني بايد با تمرين حال خوب را فراخوان كنيم و آن را جايگزين حال بدمان كنيم.

ابتدا از تمرينهاي ساده شروع كنيم و به تدريج كه حال بهتر مي شود و سطح انرژي بالا مي رود تمرينات را سخت تر كنيم.

اين مساله براي ورزش هم صادق است . روزي كه حس ورزش نداريم ، همان روز زمان ورزش كردن است.

اصول نواختن قطعه جديد

ابتدا سركليد ها بررسي مي كنيم . بعد وزن را و بعد نتهاي ميزان را. سپس وزن خواني قطعه به همراه پا زدن.

چند بار وزن خواني مي كنيم در اين ميان چيزهايي را از لابه لاي قطعه كشف مي كنيم

مثلا اين نت “فا” را من در بالا دسته ندارم و بنابر اين بايد كل جمله را در پايين دسته اجرا كنم.

اين نكات را با مداد بر روي كاغذ نت ياداشت ميكنيم.

(پاك كن و اتود هميشه و همه جا بايد به همراه نوازنده باشد.)

بعد از اين كارها انگشت گذاري ها و مسير نوازندگي را بررسي و تخيل مي نماييم.

در واقع ابتدا تخيل مي كنيم بعد ساز مي زنيم . اين روش به مراتب مفيد تر از زماني است كه از همان ابتدا ساز بزنيم.
بهترين كار قبل از مضراب زدن اين است كه ساز را بگيريم و بدون مضراب زدن انگشت گذاري نماييم

تا جاهاي مختلف مشخص گردند. وقتي همه چيز واضح شد ، ديگر كاغذ نت غريبه نيست

و حكم آدرس آشنا را دارد. حالا نوبت ساز زدن با مضراب است.

براي مضراب زدن هم ابتدا با سرعت پايين و كند مي زنيم.
براي عود چون پرده ندارد ابتدا جاي دقيق انگشتها را مشخص مي كنيم تا جلوي فالشي ها رابگيريم

بعد يا سرعت پايين مضراب مي زنيم و كم كم سرعت را بالا مي بريم تا به تمپوي لازم برسيم

سپس روي ديناميك كار مي كنيم و در انتها حس را مي سازيم.
براي قطعات با تكنيك بالا بعد از گرم شدن دست ، قطعه را ميزنيم ابتدا با فشار زياد انگشتان ، به شكل مصنوعي و با فشار زياد. اين كار هم باعث تقويت ماهيچه ها مي شود و هم به شكل گيري سريعتر سيناپس هاي مغز كمك ميكند. با مترونم سرعت را كم كم و طي چند روز  بالا مي بريم.
فراموش نکنیم که فطعه را باید میزان به میزان فرا گرفت و پیش رفت و تا حل نشدن مشکل یک میزان هرگز وارد میزان بعدی نشویم.

تکنیکهای علمی و عملی تمرین موسیقی

---

آموزشگاه موسیقی شهرک غرب – آموزشگاه موسیقی  – بهترین آموزشگاه موسیقی شهرک غرب بهترین آموزشگاه موسیقی کودکان در شهرک غرب آموزشگاه شهرام شکوهی – برترین آموزشگاه موسیقی در شهرک غرب آموزشگاه موسیقی کودکان در شهرک غرب  ثبت نام کلاس موسیقی  استاد پیانو در شهرک غرب استاد خانم آموزش گیتار در شهرک غرب – بهترین آموزشگاه موسیقی استاد خانم آموزش پیانو در شهرک غرب بهترین آموزشگاه موسیقی در غرب تهران استاد گیتار در شهرک غرب ثبت نام کلاس موسیقی در شهرک غرب  بهترین آموزشگاه موسیقی کودکان در غرب تهران  کلاس موسیقی در شهرک غرب  آموزشگاه موسیقی کودک در شهرک غرب  کلاس موسیقی کودک شهرک غرب  آموزش پیانو در شهرک غرب  بهترین آموزشگاه موسیقی درغرب تهران  ثبت نام کلاس موسیقی غرب تهران  اموزش گیتار در شهرک غرب – بهترین آموزشگاه موسیقی در شهرک غرب – آموزشگاه موسیقی در غرب تهران – آموزش پیانو در غرب تهران  – برترین آموزشگاه موسیقی در غرب تهران  – برترین آموزشگاه موسیقی – کلاس موسیقی – آموزش موسیقی کودک  – آموزشگاه موسیقی در سعادت آباد – تکنیکهای علمی و عملی تمرین موسیقی

آموزش موسیقی کودک در شهرک غرب

بهترین روش های آموزش موسیقی کودک در جهان

روش های متنوعی در تدریس موسیقی وجود دارد که توسط اساتید مختلف استفاده می شوند.

بعضی از بهترین شیوه های آموزش موسیقی کودکان ، ایجاد کنجکاوی ذاتی کودک هستند

و به کودکان آموزش داده می شود تا به بهترین نحو یاد بگیرند ، همانگونه که کودک زبان مادری خود را یاد می گیرد.

این روش ها برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گرفته اند، و موفقیت این روش ها تا حد زیادی ثابت شده است.

یکی از مواردی که در همه این روش ها مشترک است این است که آنها به کودکان آموزش می دهند

تا فقط شنونده نباشند بلکه کودکان را تشویق می کنند تا مشارکت فعال در موسیقی داشته باشند

و خلاقیت خود را در موسیقی و نوازندگی بروز دهند.

این روش ها توسط معلمان موسیقی در سراسر مدارس جهان استفاده می شود.

در اینجا چهار مورد از متد های رایج آموزش موسیقی کودک معرفی می شود.

متد آموزشی ارف

متد ارف یکی از روش های محبوب و کاربردی آموزش موسیقی کودک است که ذهن و بدن کودک را از طریق ترکیبی از آواز ، رقص ، بازیگری با استفاده از آلات موسیقی ساده و مخصوص این روش درگیر موسیقی می شود.

این روش توسط کارل ارف ( Carl Orff ) ، آهنگساز آلمانی و مدرس موسیقی ، در بین سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ ایجاد شده است وایده آن بر پایه باور کارل ارف به اهمیت ریتم و حرکت در موسیقی شکل گرفت.

ابزار های موسیقی که در این روش استفاده می شوند شامل ساز های سیلوفون ( xylophones ) متالوفون ( metallophone ) بلز ، سنج ، طبل ، دایره و غیره است.

---

متالیفون

---

سیلوفون

---

این روش به کودکان کمک میکند تا موسیقی را در سطح فهم و درک خود یاد بگیرند.

این کار با تاکید بر ادغام موسیقی با سایر هنرها ازجمله داستان ، شعر ، رقص و بازیگری می باشد.

به این صورت که معلم داستان یا شعر را در کلاس می خواند و دانش آموزان با استفاده از ابزارهای موسیقی بیان شده اند ، جلوه های صوتی را با نواختن اضافه می کنند.

سپس معلم با استفاده از ساز با بچه ها همراهی می کند.

روش ارف موسیقی را در چهار مرحله تقلید ، اکتشاف ، بداهه پردازی و آهنگ سازی آموزش می دهد.

متد آموزشی کودالی ( kodaly )

این روش توسط زولتان کودالی ( Zoltan Kodaly ) آهنگساز و مدرس موسیقی مجارستانی ابداع شده است.

فلسفه روش Kodaly این است که یادگیری موسیقی زمانی که از سنین پایین تر آغاز شود ، موثرتر است

و هر فرد توانایی یادگیری موسیقی را از طریق استفاده از موسیقی محلی و آهنگ های با ارزش هنری بالا را دارد.

---

---

آموزش موسیقی کودک در شهرک غرب

در روش کودالی آواز به عنوان پایه ایی برای موسیقی کودک می باشد.

یکی از خلاقیت های این روش استفاده از علائم دست و انگشتان برای یادگیری نت های موسیقی است ،

به این صورت که هر شکل خاص از دست و انگشت نماد یک نت موسیقی است که برای یادگیری نت

به بچه ها در سنین پاین بسیار ساده وقابل فهم است.

این علائم دست با سلفژ و خواندن نت با دهان ترکیب می شود که سبب یادگیری صحیح خواندن در گام موسیقی می شود.

و همچنین از یک سیستم صداهای ریتمیک برای یادگیری ریتم و سرعت استفاده می شود.

از طریق این درس های ترکیبی کودکان به طور طبیعی به خواندن و تشخیص نت با شنیدن صدا مسلط خواهند شد.

روش آموزش کودک سوزوکی

روش سوزوکی توسط دکتر دانیل شینیچی سوزوکی ، یک ویولنیست مشهور ژاپنی ابداع شده است.

او برای دادگاه امپریال ژاپن ساز میزد و یک گروه چهار نفره را با خواهر و برادرانش تشکیل داد.

دکتر سوزوکی روش خود را برای آموزش ویولون به کودکان در یک مدرسه موسیقی در ژاپن و در سال ۱۹۶۴

آغاز کرد و این روش را به آمریکا معرفی نمود.

سوزوکی روش آموزشی خود را بر اساس توانایی ذاتی کودک برای یادگیری زبان مادری پایه ریزی کرده است.

او اصول اساسی درک زبان مادری را در یادگیری موسیقی به کار برد و روش خود را رویکرد زبان مادری نامید.

از طریق گوش دادن ، تکرار ، حفظ کردن ، ساختن واژگان و…

که بدین صورت موسیقی بخشی از وجود کودک می شود.

---

---

در مدرسه موسیقی ، کودکان شروع به یاد گرفتن درس های ویولن در سن ۲ یا ۳ سالگی می کنند.

دانش آموزان سوزوکی ابتدا آهنگ های بزرگ کلاسیک و قطعات موسیقی را به صورت منظم گوش میدهند که در نهایت آن ها را یاد خواهند گرفت.

در حالی که دانش آموزان در مدرسه هستند موسیقی به صورت مداوم پخش می شود تا آنها را در موسیقی غوطه ور سازند.

این کار باعث می شود کودکان به مرور زمان گوش موسیقایی خود را قوی کنند و همچنین تغییر گام ، زمان بندی و سرعت را در موسیقی تشخیص دهند.

دانش آموزان با مشاهدۀ یاد می گیرند و به صورت گروهی آموزش می بینند و تعامل اجتماعی و همکاری در میان دانش آموزان تقویت می شود.

روش سوزوکی بر اهمیت نفوذ و دخالت والدین در آموزش موسیقی کودکان تاکید دارد.

والدین تشویق می شوند تا با معلمان همکاری کنند تا به یک هدف مشترک برسند.

والدین می توانند در کلاس شرکت کنند و به عنوان معلم در خانه عمل کنند.

متد آموزشی دالکروز

روش دالکروز ، که به عنوان روش حرکات موزون نیز شناخته می شود ، روشی دیگری است که اساتید برای تدریس مفاهیم موسیقی استفاده می کنند.

امیل جاش دال کروز ، آهنگساز و مدرس موسیقی سوئیسی ، این روش را برای آموزش ریتم ، ساختار و بیان موسیقی از طریق ترکیب موسیقی و حرکات جنبشی بدن توسعه داد.

این روش با تمرین های شنیداری و سلفژ آغاز می شود تا گوش موسیقایی کودک را تقویت کند.

تفاوت آموزش سلفژ در روش دالکروز این است که همیشه با حرکات موزون بدن ترکیب می شود.

آموزش موسیقی کودک در شهرک غرب

---

---

هنرجویان ابتدا موسیقی را گوش می دهند سپس قطعه ای را که می شنوند با حرکات موزون بدنی که

به صورت بداهه اجرا می شود بیان می کنند مثلا نت و ریتم را با قدم زدن و کف زدن نشان می دهند.

بداهه انجام دادن حرکات یکی دیگر از ویژگی های این روش است که به دانش آموزان کمک می کند

واکنش ها و پاسخ های فیزیکی خود به موسیقی را بروز دهند.

فلسفه این روش آن است که بهترین حالت یادگیری موسیقی زمانی است که از طریق حواس چندگانه انجام شود.

دال کروز معتقد بود که موسیقی باید از طریق حسگرهای لمسی ، زیبایی شناختی ذهنی و بصری آموزش داده شود.

در ایالات متحده ، کالج های معتبری از جمله دانشگاه کارنگی ملون ، کلمبیا کالج ، دانشگاه مریلند و کالج پارک

مدرک و مجوزهای تدریس به روش دالکرز را ارائه می دهند.

مقایسه با روش های سنتی آموزش موسیقی کودک

در روش های سنتی آموزش ها اغلب به صورت انفرادی می باشد و قابلیت استفاده از فعالیت های

گروهی و افزایش و تعامل کودکان با یکدیگر کم است.

در روش های قدیمی به دلیل رسمی بودن کلاس های موسیقی و سخت بودن شروع آموزش موسیقی کودکان ،

امکان انگیزه و اشتیاق در کلاس و لذت از بردن از تمرین موسیقی کمتر است.

این متد ها بر مبنای یک مسیر و فرایند آموزشی برای کودکان پیش می رود که کودکان را در طول مسیر یادگیری

موسیقی همراهی می کند .

بر خلاف روش های سنتی ، در این روش ها نقش والدین و تاثیر گذاری آنها بر یادگیری کودک بیشتر می باشد

که باعث علاقه مندی و انگیزه بیشتر کودکان در خارج از کلاس و محیط منزل برای تمرین موسیقی می شود.

---

---