چگونه میتوان دانش ارکستراسیون را آموخت ؟

۱- دانستن نام سازها

۲- دانستن اصطلاحات ارکستری سازها که به زبان های ایتالیایی – آلمانی و فرانسوی است .

۳- دانستن چگونه قرار گرفتن سازها در صفحات یک پارتیتور

۴- دانستن وسعت صوتی هر ساز

۵- نت نویسی صحیح و مناسب شامل انتقالات و کلیدهای مخصوص

۶- دانستن توانایی های و محدودیت های تکنیکی هر ساز ( این آشنایی الزاما شامل نواختن هر ساز نیست)

۷- دانستن مشخصات پارتیتورهای ارکستری مدارس موسیقی

این اطلاعات را می توان از توضیحات استادان موسیقی – مراجعه به کتب موسیقی – گفتگو با نوازندگان ارکستر و دیدن سازها – مطالعه دقیق پارتیتورهای ارکستری آموخت .

روش دیگری که می توان از طریق آن دانش ارکستراسیون را آموخت شنیدن دقیق قطعات موسیقی و مطالعه دقیق پارتیتور قطعه ای که شندیده می شود است .

در این روش به این نکات باید توجه کرد :

۱- تشخیص ویژگی کیفیت صوتی هر ساز

۲- ترکیب اصوات سازهای گوناگون با هم

۳- تشخیص صوت افه های ویژه

رنگ صوتی سازها را نمی توان با کلمات به حد کافی توضیح داد

– به عنوان مثال صدای کلارینت در منطفه بم تاریک است

 – تا کسی این صدا را نشنیده باشد و در گوش و ذهن او تاثیر نگذارد هرگز درک واقعی از آن رنگ مخصوص را نخواهد داشت و نخواهد توانست آن رنگ مخصوص را در خلق ارکستراسیون به کار برد .

نکته بسیار مهم که باید در ارکستراسیون به آن توجه کرد این است که :

باید بر حسب خطوط ملودیک فکر کرد تا بر حسب نت های مجزا . یعنی وقتی مثلا یک قطعه که اول برای پیانو نوشته شده است را می خواهیم ارکستراسیون کنیم باید حرکت ملودی که به هر ساز می دهیم معنی دار و با هدف باشد .

در غیر این صورت نتیجه کلی یک قطعه مغشوش خواهد بود و بخش هر نوازنده غیر موسیقایی و برای اجرا ناخوشایند خواهد بود .